गुलजार यांच्या वर्तमानपत्राबद्दलच्या मूळ हिंदी कवितेचे हे स्वैर मराठी भाषांतर
डॉ शंतनु अभ्यंकर, वाई
पत्र-मित्र सोबती नसे तो;
चहा सकाळी सपक लागतो;
उजाडतेही अर्धेमुर्धे,
डोळा अर्धा-अर्धा मिटतो.
खमंग वार्ता कुरकुरीतशी;
बुचकळ्याला चहात नाही;
नवा कायदा, नवीन फतवा;
चघळण्यासही काही नाही.
पत्र-मित्र मम कुशीत येऊन;
दो हाती दे जग सामावून;
त्या पानांची फडफड फडफड;
गरुडभरारी, दुनिया दर्शन.
असेल कोठे इथे-तिथे ते;
पदवीचे पोकळ भेंडोळे;
पण फोटोचे पिवळे कात्रण;
जुने, फाटके, परि जपलेले.
होत राहावी भेट रोजची;
पेपर नाही, ही तर खिडकी;
वर्तमान माझेच मला अन्;
खबरबात साऱ्या देशाची.
बिनपेपरचा उदासवाणा;
दिवस भासतो दीन, रिकामा;
बिनपेपरची उदासवाणी;
तहानलेली राही तृष्णा.
डॉ शंतनु अभ्यंकर, वाई.
No comments:
Post a Comment