इराची आई हरवते तेंव्हा...

कधीकधी आई अचानक 

गायब होते पार 

नाही चाहूल, नाही आवाज, 

सारे शांत फार 

एका क्षणात खळाखळा 

डोळ्यात येते पाणी 

उंच उंच रड्याची तान 

गळ्यात दुसऱ्या क्षणी

असा काही लागतो सूर 

आ वासतो मोठ्ठा

एकच हट्ट वारंवार 

आईला आणा आत्ता

डोळे होतात बारीक, बारीक, 

गाल लाल, लाल 

नाकाची ती टिकली फुगते, 

टम्म लालेलाल

लाथा झाडून झाडून मी,

फतकल मारून बसते, 

झिंज्या ओढून घेत घेत,

आणखी भोकाड काढते

'पेटली वाटतं इरेला!' 

म्हणतात सगळे घरचे

हीला नेमकं कसं कळतं 

आईचे येणे जाणे?

कुठून तरी येतेच आई, 

म्हणते, उगी, उगी, इरे 

शिरताच तिच्या कुशीत 

जग पुन्हा होते हसरे!